QERIBE QARSILASMA
Keçən günlər necə də gözəl idi..İndi isə.Eh sadece o günlərin xos xatirəsi qalıb.

Mən hələ usaq ikən bir qizi sevdim və onun xəyalları ilə yaşamağa başladım.Günlər keçdi aylar ötdü .Mən heç nə deyə bilmirdim daha doğrusu cürətim çatmırdı.Bir gün nəhayət ki ürəyimi qıza açdım.Qız da məni sevdiyini dedi.və beləliklə xoşbəxt olduq amma bu xoşbəxtlik 4 il sürdü.(bu illər bəlkədə həyatımda yaşadığım ən gözəl illər idi).beləliklə4-cu kursu bitirirdik . Qız mənə təcili kəndə getməli olduğunu bildirdi. əvvəl razı olmasamda sonra carəsiz razı oldum.(amma bilsəydimki bu gediş son gedişdi heç vaxt razı olmazdım)Getdive dönmədi.Çox axtardım her yeri gəzdim hətda rayonlarına da getdim .Gördümdeyən olmadı.(sonradan bildimiki qiz mənə gedeceyi rayonu düz deməmişdi).Mən herbi xidmətə çağrıldım.Herbi xidmətə getdim (amma qızı hele de axtarırdım).Bir ildə belə keçdi.Geri döndüm amma hec bir xəbər yox idi.Beləliklə mən ümidimi qırdım .Çoxları qızın ailəqurub xaricə getdiyini deyirdi.Men isə bir sualın cavabı maraqlandırırdı .Niyə axı o mənə heç nə demədi? Niye axi xebersiz getdi?Bes men?meni heç düşünmədi gedən zaman?Bu suallara yalnız o cavab verə bilərdi .amma o ise yox idi.artıq taleyimlə barışmışdım.Onu heç vaxt görə bilməyəcəyimi artıq bilirdim.

Bir gun metroya daxil oldum .Fikirli olduğumdan heç kimə fikir vermirdim.Amma birdən qarşıda gələn bir xanım məni sanki o fikirlərdən oyatdı. Sanki yerimdə donub qaldım.Bu o idi.Nəçə illər axtardığım qız.O da məni tanımışdı.Yaxınlaşdı amma başıni qaldırıb gözlərimə baxmağa cürət eləmədi ve dedi :”məndə günah yox idi.seçim qarsısında qalmışdım .ya başqasına getməli idim ya da sen öldürəcəkdilər.”bu sözləri deyib yanındaki qizinin (helə usağı indi görürdüm) əlindən tutduve “indi məni heyata bağlayan yeganə varlıq mənin qızımdı “deyib uzaqlaşdı.nə deyəcəyimi ,nə edəcəyimi bilmədim.elə yerimdəcə donub qaldim!!!!...........